Πρόταση γάμου στην Ρώμη

[mariosKeymaster]

Σκεφτόμουν από καιρό να οργανώσω ένα ταξίδι στην Ρώμη από την μία γιατί την θεωρώ έναν “must” προορισμό, από την άλλη γιατί ήθελα να κάνω πρόταση γάμου στην μέλλουσα γυναίκα μου με έναν τρόπο που πάντα θα μας έκανε να χαμογελάμε στο μέλλον!!!

Η οργάνωση ενός ταξιδιού είναι πλέον εύκολη σε ότι αφορά την διαμονή και τις πτήσεις είτε μέσω των websites είτε μέσω ταξιδιωτικών γραφείων. Αυτό που με παίδευε ήταν πρώτον που θα κάνω την πρόταση γάμου και δεύτερον να μην χάσω το δαχτυλίδι που είχα τοποθετήσει στις αποσκευές.
Αφού διάβασα τους κινδύνους και τα πιθανά προβλήματα είτε να χάσουμε τις βαλίτσες είτε να μας τις παραβιάσουν, ανέλαβα το ρίσκο γιατί δεν ήθελα να το έχω πάνω μου και να το δει σε κάποιον από τους ελέγχους στο αεροδρόμιο.
Το ταξίδι μας στην Ρώμη περιελάμβανε προηγουμένως μια τριήμερη στάση στην Μπολόνια σε ένα φιλικό σπίτι οπότε το πρόγραμμα των πτήσεων διαμορφώνεται Αθήνα – Ενδιάμεση στάση Ρώμη για 1 ώρα – Μπολόνια. Μετά από τρεις ημέρες θα επιστρέφαμε στην Ρώμη για να την γνωρίσουμε.

Εδώ λοιπόν αρχίζει το δικό μου άγχος αφού δεν γνώριζα ότι στις πτήσεις με ενδιάμεση στάση δεν παραλαμβάνονται αποσκευές και ότι μεταφέρονται απευθείας στον τελικό προορισμό. Οπότε φτάνουμε Ρώμη και πάμε για τις βαλίτσες αλλά εκείνες άφαντες. Πριν κάνω μπαμ και αφού έχω ιδρώσει μέχρι εκεί που δεν πάει για την γκαντεμιά να χάσω το δαχτυλίδι σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε σε ένα γραφείο οπότε και μας εξήγησαν ότι χωρίς λόγο ανησυχούμε. Ηρέμησα λίγο αλλά δεν θα μου έφευγε τελείως αν δεν έπαιρνα την βαλίτσα στα χέρια μου.
Φτάνουμε Μπολόνια και φεύγουμε σφαίρα για τις αποσκευές με την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Μπροστά μας ένας κύριος παραλαμβάνει την βαλίτσα του μισό_ανοιγμένη οπότε αρχίζουν να με ζώνουν πάλι τα φίδια. Ευτυχώς όμως μετά από λίγο εμφανίζονται και οι δικές μας σαν καινούργιες.

Κάνω skip στο τριήμερο στην Μπολόνια που παρεπιπτόντως είναι μια πολύ οργανωμένη και καθαρή πόλη και συνεχίζω με Ρώμη. Την πρώτη ημέρα έχω σκεφτεί να πάμε στην Φοντάνα ντι Τρέβι για να πω στην γυναίκα μου να κάνει μια ευχή και να πετάξει ένα κέρμα στο συντριβάνι. Οπότε εγώ εκείνη την ώρα θα της δώσω το δαχτυλίδι -ότι και καλά πραγματοποίησα την ευχή σου- αλλά τίποτα από αυτά δεν συνέβησαν. Στην Φοντάνα ντι Τρέβι γίνεται καθημερινά πανικός με ανθρώπους και ευχές οπότε ανάμεσα σε σπρωξίματα, φωνές και αμέτρητες φωτογραφικές μηχανές δεν γίνεται πρόταση γάμου! Ρίχνουμε λοιπόν ένα κέρμα από πιο πάνω σκαλιά και φεύγουμε με το δαχτυλίδι στην τσέπη.
Ακολουθούν Κολοσσαίο και άλλα αξιοθέατα αλλά κανένα δεν με εμπνέει με τον πανικό που δημιουργείται σε κάθε αξιοθέατο. Οπότε την πρώτη μέρα δεν έγινε η πρόταση αλλά η δεύτερη ξεκίνησε με αποφασιστικότητα.

Το επόμενο πρωί πάμε για ένα super πρωινό και κάτι ο καπουτσίνο κάτι η καθαρή σκέψη που μου προσέφερε τα μπέικον με τα αυγά αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα. Την ώρα λοιπόν που η κοπέλα μου έβγαζε φωτογραφίες ότι υπήρχε πάνω στο τραπέζι την ρωτάω εάν θέλει να βγάλει μια πολύ “πρωτότυπη” φωτογραφία. Τότε βγαίνει επιτέλους το δαχτυλίδι από το κουτάκι και όλα παγώνουν για 1 λεπτό. Ακολουθούν δάκρυα, χαμόγελα, i dooo και άλλα τέτοια ωραία!!!
Οι σερβιτόροι νομίζω σε μια γωνιά μας ψιλοκουτσομπολεύουν αλλά εμείς στον κόσμο μας. Το κοριτσάκι μου ζει το όνειρο της και εγώ καμαρώνω λες και ανακάλυψα την πυρίτιδα.
Φυσικά σε όσες φωτογραφίες ακολούθησαν υπήρχαν κυρίως τα δάχτυλα της και πολύ λιγότερο η Ρώμη!!!

[EvaggeliaParticipant]

Υπέροχο ταξίδι σε λίγες παραγράφους,να ζήσετε και να θυμάστε πάντα αυτή την στιγμή που σήμανε ένα νέο ξεκίνημα για εσάς!!!!

[Author]

Posts