Καλή σας ημέρα,

Γυρνώντας από το ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη αποφάσισα να γράψω μερικά πράγματα σχετικά με την Πόλη και τι αισθάνθηκα σαν ταξιδιώτης που την επισκέπτεται για πρώτη φορά.
Σημειώνω ότι αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε την Κωνσταντινούπολη μόνοι μας και να κινηθούμε ανάμεσα στον κόσμο χωρίς τις διευκολύνσεις που παρέχει ένα οργανωμένο πακέτο.

Καταρχήν ελάχιστοι πλέον χρησιμοποιούν διεθνώς την λέξη Κωνσταντινούπολη καθώς έχει καθιερωθεί σαν Ιστανμπουλ, πράγμα που μπορεί να μας ξενίζει λίγο αλλά ίσως να πρέπει να προσαρμοστούμε. Η Κωνσταντινούπολη “πουλάει” ένα κακοδιατηρημένο Βυζάντιο που δεν το σεβάστηκε ιδιαίτερα και όποιος αναζητά ίχνη της Βυζαντινής πρωτεύουσας θα πρέπει να ψάξει πολύ και να διαθέτει έντονη φαντασία.
Παρόλα αυτά είναι μια όμορφη πόλη με χαρακτηριστικά που ακουμπούν περισσότερο πια στην ασιατική Τουρκία και όχι την ευρωπαϊκή, προσπαθεί να αποβάλλει κάθε τι που θυμίζει «δύση» και έχει καλωσορίσει για τα καλά το βαθύ Ισλάμ.

Πρόκειται για μια πόλη γεμάτη αντιθέσεις που εντυπωσιάζουν κάθε ταξιδιώτη καθώς ο πλούτος με την φτώχεια απέχουν μόλις ένα στενό και το «δυτικό» lifestyle συνυπάρχει με την περίφημη «Μπούρκα».
Απίστευτες εικόνες με γυναίκες ντυμένες ολοκληρωτικά στα μαύρα αφήνοντας μόνο τα μάτια ακάλυπτα, να επισκέπτονται τα αμέτρητα καταστήματα με μακιγιάζ για να επιμεληθούν ένα πρόσωπο που δεν φαίνεται.
Άνθρωποι που δεν ξέρουν παρά ελάχιστα αγγλικά να απολαμβάνουν το γεύμα τους σε φαστ φουντ και καφέ που ανήκουν σε διεθνείς αμερικάνικες αλυσίδες.

Η μεγαλύτερη αντίθεση βέβαια είναι η Αγία Σοφία απέναντι από το Μπλε Τζαμί. Τεραστίων διαστάσεων ναοί και οι δύο, ο ένας βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης ενώ ο δεύτερος διανύει λαμπρή περίοδο. Οξύμωρο αλλά πραγματικό ότι οι τουρίστες επισκέπτονται την Κωνσταντινούπολη για τον πρώτο αλλά καταλήγουν να μιλούν για τον δεύτερο.
Πώς να αισθανθεί κανείς την ώρα που βρίσκεται στο κατώφλι της Αγιάς Σοφιάς και ακούει τον Ιμάμη στην διαπασών από τους μιναρέδες που στέκονται ακριβώς έξω από τον πάλαι ποτέ λαμπρότερο ναό της Ορθοδοξίας?

Πώς να αισθανθεί κανείς την ώρα που μπαίνει στην Αγιά Σοφιά και αντικρίζει αραβικά σύμβολα αντί για χριστιανικές αγιογραφίες?

Εξίσου μεγάλη έκπληξη περιμένει τους ταξιδιώτες όταν αποφασίσουν να επισκεφτούν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Πρόκειται για το μεγαλύτερο Πατριαρχείο της Ορθοδοξίας μόνο που τελικά δεν φαίνεται να είναι και τόσο εντυπωσιακό όσο φανταζόμασταν. Η κατάσταση δεν μοιάζει εξαιρετικά οργανωμένη σε ότι αφορά ξεναγήσεις στο εσωτερικό του εκτός εάν πέσαμε σε λάθος timing. Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορική του διαδρομή και τον σημερινό του ρόλο θα πάρετε από τον ιδιοκτήτη του γαλανόλευκου καφέ που βρίσκεται ελάχιστα μόλις μέτρα από την είσοδο του Πατριαρχείου.

Αντιθέτως οι Τούρκοι είναι εξαιρετικά οργανωμένοι σε ότι αφορά τις περιηγήσεις και τις εισόδους στα παλάτια τους. Σε κάθε είσοδο υπάρχουν τοποθετημένα μηχανήματα ελέγχου απροσπέλαστα που δεν τσεκάρουν μόνο τα εισιτήρια αλλά και το περιεχόμενο της τσάντας σας περίπου όπως στα αεροδρόμια. Διαθέτουν ξεναγούς που σε λίγο ακαταλαβίστικα αγγλικά θα σας ξεναγήσουν στις γεμάτες πλούτο αίθουσες του παλατιού.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι κακό ούτε μεμπτό για την γείτονα χώρα αρκεί κανείς να ξέρει τι θα συναντήσει. Η Κωνσταντινούπολη έγινε Ίστανμπουλ και σε διαβεβαιώνουν γι αυτό οι τεράστιες και αμέτρητες σημαίες όπου κι αν βρεθείς. Δεν είναι η «Πόλη» παρά μόνο στα ελληνικά ιστορικά βιβλία και στο επιβεβαιώνουν οι «Ρωμιοί» με τον καθημερινό τους αγώνα για επιβίωση όχι οικονομική αλλά πολιτισμική.

Ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη είναι μια εξαιρετική επιλογή αρκεί να μην κουβαλάμε μαζί μας μνήμες και να αναζητούμε ρίζες προγόνων. Είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν διαφορετικό «πολιτισμό» που θα μας κάνει να εκτιμήσουμε τον δικό μας!